(Dit artikel is in 2020 gemaakt, en in januari 2021 voorzien van een update.)

Dit jaar staan wij, het team van Hondentrainingsgroep de Goede Combinatie, 40 jaar klaar om goede combinaties af te leveren. Een fantastische hobby waar sommigen van het team al meer dan 25 jaar hart en ziel in hebben gestoken. Regelmatig hebben wij cursisten van het eerste uur. Deze zijn keer op keer met hun nieuwe hond van de partij om toch weer van vooraf aan te beginnen. Van de puppy cursus naar de Algemene Basis Cursus en dan door naar de Gevorderde Basis Cursus. Voor velen de moeilijkste van allemaal. Voor sommigen een opstap naar behendigheid, waar ze jaren met veel plezier lekker bezig zijn met de hond. Leuke onderlinge wedstrijdjes en geen druk als het eens een keertje niet lukt. Andere willen meer, gehoorzaamheid van een hoger niveau. Door sommigen gezien als echte hondensport, weer anderen willen gewoon lekker bezig zijn met de hond. De laatste jaren zijn we daarmee druk in de weer geweest. Van Club Gedrag en Gehoorzaamheid naar Gedrag en Gehoorzaamheid Algemeen en dan gevorderden. Maar steeds was er toch weer de twijfel of we er wel goed aan deden.

Uiteindelijk hebben wij vorig jaar de knoop doorgehakt om de internationale richtlijn te volgen van de FCI-Obedience. Niet naast je schoenen lopen, maar duidelijkheid en houvast om niet steeds opnieuw een norm neer te zetten.

En er veranderde meer. Niet op de laatste plaats de maatschappij. De manier waarop mensen resultaat willen zien en daarbij ook vooral naar de instructeurs kijken. Lesplannen gingen op de schop. Al heel erg lang geleden introduceerde Trudy ‘Handen thuis’, waarmee een compleet andere manier van lesgeven en leren werd geïntroduceerd bij de Goede Combinatie. Toen vooral bij de pups, als basis, maar de ‘ruk en trek’ methode bleef de bovenhand voeren. Uiteindelijk haalde de realiteit ons in. Mensen hebben steeds minder tijd en we hebben niet één sport maar drie sporten en fietsen is uit de tijd, dus alles met pa en ma en de auto. Oefenen en trainen schiet er vaak bij in en gekscherend zeg ik altijd nadat een cursist heeft gezegd: “ik heb weinig tijd gehad om te oefenen deze week”, “De hond is wel uit geweest?” Uiteraard is het antwoord daarop gelukkig altijd ja, maar uiteindelijk is het trainen iets dat je de hele dag door kunt doen en vooral op allerlei manieren leuk kunt maken. Even zitten bij de stoeprand, even af voordat de bak met eten in de standaard gaat of even voorkomen voordat de bal wordt weggegooid.

Er moest iets gebeuren met de manier waarop wij trainen. Een manier waardoor bij het trainen niet de hond de dupe wordt van het ongeduld van de baas en de baas vooral naar zichzelf kijkt, wanneer de oefening even niet loopt zoals gedacht. Zoals gezegd de lesplannen zijn op de schop gegaan en ook oud instructeurs die terugkwamen, dachten, waar ben ik in terecht gekomen? Maar na een paar lessen bleek dat de nieuwe manier toch echt zeer succesvol bleek te zijn en vooral ook enorm leuk voor de hond. 

Ook de oude inschrijfavonden werden vervangen door een theorieles, waarbij wij kunnen vertellen wie we zijn en wat we doen, maar vooral het theoretisch kader waar binnen wij lesgeven kunnen laten zien. Een lange dag, maar erg leuk om mee bezig te zijn.

Bij een nieuwe manier van lesgeven hoort ook een nieuwe manier van beoordelen, waarbij ook de oude vertrouwde cijferlijst eraan moest geloven. Met Smilies in plaats van cijfers moest duidelijk worden hoe de cursist het had gedaan.  Dit laatste is echter een manier die teveel weg staat bij hoe wij tegen de trainingen en de resultaten aankijken en vandaar dat wij het vanaf dit seizoen toch weer met cijfers doen. De oude vertrouwde jury is omgeruild voor een beoordeling over het gehele seizoen, waarbij de instructeur een belangrijke stem heeft. Ook iets waar we aan vasthouden, aangezien we niet steeds op een andere manier willen werken.

Alphons (de oprichten van de Hondentrainingsgroep) was altijd erg behoudend. Geen nieuwe fratsen en je vooral niet laten verleiden het anders te doen omdat anderen dat zo nodig vinden. Tijdens de inschrijfavonden was het steevast hetzelfde verhaal, met de zelfde boodschap en de gevleugelde uitspraak ‘Wij zijn er altijd!’.

En toen werd het 2020. Voor het eerst in ons 39 jarige bestaan werden wij in maart geconfronteerd met ongekende maatregelen. Wij mochten er opeens niet ‘zijn’. Het terrein ging op slot en alle sportclubs gingen dicht. Zo ook de onze. Voor het eerst konden wij een seizoen niet afmaken en ging de wereld op slot. Wat een rare gewaarwording was dat. 

Alsof er opeens niets anders was, moest iedereen opeens buiten zijn. Sporten, skaten en wat niet meer. Parken waren vol, maar het terrein bleef leeg.
Toen wij afgelopen september eindelijk weer aan de slag mochten waren wij super blij. Er werd een manier bedacht waarop wij konden lopen, materialen werden aangeschaft en borden besteld, om maar zo goed mogelijk aan de regels te kunnen voldoen. Het was even wennen, maar de opstart verliep, niet op de laatste plaats door het begrip van de cursisten, vlotjes. Ondanks de wat kleinere groepjes, waren wij niet al te laat thuis. Want een hobby is leuk, maar het thuisfront wil ons ook nog wel eens zien in het weekend.

Inmiddels heeft de werkelijkheid ons weer ingehaald. Met meer dan 10.000 besmettingen op één dag was de tweede Corona besmettingsgolf een feit. Na zes lessen werden door de premier zwaardere maatregelen afgekondigd en vooral een beroep gedaan op ons allen. Blijf thuis als je niet echt weg hoeft, ga alleen naar de winkels en sporten werd weer aan banden gelegd. Opnieuw werden wij geconfronteerd met de moeilijke opgave, stoppen of doorgaan? In kleine groepjes trainen betekende al snel zo’n twintig groepjes en opnieuw de vraag, doen wij daar wel goed aan. Want wat nu als mensen bij jouw club een besmetting oplopen? En dan de discussies over mondkapjes. Steeds vaker een bron van discussie die niet altijd even netjes verloopt. 

Wij als team van de Goede Combinatie, hebben in elk geval onze verantwoordelijkheid genomen en ervoor gekozen om voor nu even te stoppen met trainen, totdat de besmettingen weer een acceptabel niveau hebben bereikt. En ondanks dat wij er vreselijk van balen, is dit in onze ogen het enige juiste besluit. Niet omdat het wel mag, in groepjes van vier de hele zaterdag op het veld staan en iedereen af en aan laten rijden, maar gewoon even pas op plaats maken in ons aller belang! Geen onnodige bewegingen voor een half uurtje les waarbij wij ook met de mede- instructeurs niet onze ervaringen kunnen delen, elkaar bijstaan en vooral met elkaar genieten van onze hobby. Wij vinden het jammer dat er een aantal mensen zijn die geen begrip hebben voor onze keus. ‘Andere hondenscholen gaan wel door’… , horen wij dan.  Mensen dit is al jaren onze hobby en ook wij BALEN ALS EEN STEKKER, maar het is even niet anders.

Inmiddels is het 2021 en hebben we zelfs een avondklok. Wij willen niets liever dan weer aan de slag, maar op dit moment zit het er nog niet in. Wij willen nog steeds graag verder met les 7, maar wij denken dat wij weer opnieuw moeten starten met de training. Normaal starten wij op 1 februari een nieuw seizoen, maar ook dat zit er nog niet in. Toch hopen wij voor de zomer een volledig seizoen te kunnen draaien en dan eindelijk een vol seizoen 2020-1 af te maken.

Wij hopen weer snel op het veld te staan. Met jullie als cursist en met al die heerlijke viervoeters waar wij het al 40 jaar voor doen. Uiteraard maar hopen dat de verwachte derde golf uitblijft en wij inderdaad aan de slag kunnen. Heel erg veel dank voor de bemoedigende woorden, van iedereen die wel begrip heeft voor onze keus. Wij wensen iedereen veel sterkte in deze bijzondere tijd, hou vol, blijf gezond en wij hopen jullie weer heel snel te zien bij les…. we zien wel, als we maar kunnen beginnen.

Wij houden jullie op de hoogte.

Bedankt!
Het team van de Goede Combinatie